Noodhulp: aardbeving

Van zodra het luchtruim boven Nepal weer openging, nam Sophie het vliegtuig naar Kathmandu. Ze was net de situatie in de bergen aan het evalueren toen de tweede aardbeving plaatsvond. Ze zag de aarde onder haar voeten wegglijden en beleefde de schrik van haar leven. Terug aangekomen in de hoofdstad, ondernam ze meteen actie. Ze bezocht er een fabriek en kocht er alle beschikbare dakplaten op. Deze werden onmiddellijk op vrachtwagens geladen om via moeilijke en gevaarlijke wegen naar verscheidene getroffen bergdorpen gevoerd te worden.

Van veel van deze dorpen bleef er gewoon niets over. Maar de bewoners bleven niet bij de pakken zitten. Met de stenen van hun ingestorte huisjes bouwden ze een nieuw onderkomen. En dankzij Cunina kregen ongeveer zesduizend mensen weer een dak boven hun hoofd. Dit was een absolute must om zich te kunnen beschermen tegen de koude en tegen de zware moessonregens die er zaten aan te komen.

Maar dit was niet alles. Na de aardbevingen lag het schoolmateriaal van veel kinderen bedolven onder het puin. Toen de scholen weer open gingen hadden zij niets meer en voor hun ouders was nieuw schoolmateriaal geen prioriteit. Cunina verdeelde daarom achtduizend schoolpakketten onder de bergbewoners. Elk pakket bestond uit een rugzak, schriften, schrijfgerief, een T-shirt en een regenponcho.

Met een deel van het ingezamelde geld kon Cunina tenslotte herstellingswerken uitvoeren in het Chiwongklooster, waar we collectieve peterschappen hebben, en in partnerscholen die schade ondervonden hadden.